پنج روزی ست پروازم داده است...

پنج روزی ست هوایی ام کرده است...

پنجره ی فولادش

 و لمس سر انگشتان دستانم را با قطعات مشبکش

نوازش کرده است.

 

دعاگوی همه تان بوده ام در زیر آسمان گرم و نورانی مشهد مقدس.

پی نوشت:

1. وقتی از سازمان تبلیغات بابل خبرم داده اند که باید عازم مشهد شوم،اب شدن قند در دلم را حسابی حس کردم و هیچ وقت باورم نمی شد درعرض چند ماه دوبار این مسیر عشق رو طی کنم

2. به قول خواهرم:((به یمن نام رضایت فرود می ایم...)).

 

نوشته شده در جمعه 88/5/30ساعت 3:53 عصر توسط فهیمه نظرات ( ) |